“வட்டக்கானல்” – பெயர் பெரியது… படமோ பாழ்!
ஒரு சில படங்கள், தலைப்பை பார்த்தவுடனே “இது வேற லெவல் இருக்கும்!” என்ற ஆர்வத்தை உண்டாக்கும். “வட்டக்கானல்” அந்த வரிசையில் ஒன்றாக தோன்றினது. ஆனால் திரையரங்குக்குள் சென்றவுடன் அந்த எதிர்பார்ப்பு மெல்ல அழிந்துவிட்டது; இறுதியில் இது ஒரு பெரிய ஏமாற்றமாகவே மாறியது என்று சொல்ல வேண்டிய நிலை.
கதை – கனல் இல்லா வட்டம்!
கொடைக்கானல் பகுதியில் உள்ள “வட்டக்கானல்” பகுதியில் வளரக்கூடிய “மேஜிக் மஷ்ரூம்” எனப்படும் போதைப்பொருளை மையமாக கொண்டு கதை நகர்கிறது. இதன் பின் வில்லனாக ஆர்.கே. சுரேஷ், பணத்திற்காக எதையும் செய்யத் தயங்காத ஒருவராக நடிக்கிறார். மூன்று தத்துப் பிள்ளைகளை வைத்துக் கொண்டு தனது சட்டவிரோத பேரரசை நடத்தும் அவரது கதை தான் படத்தின் தளம்.
இதே பகுதியில் உள்ள 200 ஏக்கர் தோட்டம், நாயகி மீனாட்சி கோவிந்தராஜின் சொத்து. தாய் தந்தையை இழந்த இவர் டெல்லியில் வளர்ந்தாலும், அந்த தோட்டத்தை பராமரிப்பது வேலைக்காரர்களே. டெல்லியிலிருந்து திரும்பும் மீனாட்சி, துருவன் மனோவுடன் காதலிக்கிறார் — ஆனால் காரணம் காதல் அல்ல, அவர் வைத்திருக்கும் கார்! அந்த கார் தான் அவரது தந்தையின் நினைவுச் சின்னம் என்பதால் அதை மீட்கவே அவர் துருவனை அணுகுகிறார். இதற்கிடையில், தோட்ட தொழிலாளர்கள் தங்களுக்கே அந்த நிலத்தைப் பெற திட்டமிட, மறுபக்கம் வில்லன் ஆர்.கே. சுரேஷும் அதே நிலத்தை அபகரிக்க முயல்கிறார். இதிலிருந்து நாயகி எப்படி தப்பிக்கிறார் என்பதே படத்தின் மொத்தக் கதை.
திரைக்கதை – சிதைந்த வடிவம்
தலைப்பு, லொக்கேஷன், போதைப் பொருள் பேக்ட்ராப் – எல்லாம் சரியான திசையில் இருந்தாலும், திரைக்கதை ஒரு திசைதெரியாத வட்டம் போல சுற்றித் திரிகிறது. எங்கும் ஒரே போர், ஒரே சலிப்பு. 200 ஏக்கர் நிலம் கதைச் சுவையிலேயே மூழ்கிப் போய்விட்டது. காதல் காட்சிகள் இயல்பற்றும், கதாபாத்திரங்கள் ஆழமற்றும் தோன்றுகின்றன.
நடிப்பு – வெளிப்பாடற்ற வட்டம்
துருவன் மனோ தன் தந்தை பாடகர் மனோவின் மகனாக அறிமுகமாகிறார். ஆனால் நடிப்பில் வெளிப்பாடு குறைவு. மீனாட்சி கோவிந்தராஜின் பங்களிப்பு சீரற்றதாகவே தோன்றுகிறது. ஆர்.கே. சுரேஷ் வழக்கம்போல மிரட்டும் வில்லனாக நடித்தாலும், அவரின் கதாபாத்திரத்துக்கு உரிய வலிமை திரைக்கதையில் இல்லை. ஆடுகளம் நரேன், வித்யா பிரதீப் போன்ற திறமையான நடிகர்களையும் படம் முறையாகப் பயன்படுத்தவில்லை.
இயக்கம் – திசையற்ற பித்தம்
இயக்குனர் பித்தாக் புகழேந்தி ஒரு வலுவான பின்புலக் கதையை எடுத்திருந்தாலும், காட்சியமைப்பு மற்றும் கதைநடை இரண்டிலும் ஒரே குழப்பம். சஸ்பென்ஸ், எமோஷன், டிராமா — எதிலும் ஈர்ப்பு இல்லை. படம் ஆரம்பித்து பத்து நிமிடத்தில் பார்வையாளர்களின் பொறுமை சோதனை ஆரம்பமாகிறது.
தொழில்நுட்பம் – ஒளியும் ஒலியும் ஒத்துழைக்கவில்லை
ஒளிப்பதிவு (M.A. ஆனந்த்) சில இடங்களில் இயற்கையின் அழகை பிடித்தாலும், மொத்தப் படத்திற்கான தோற்றம் குறைவு. இசை (மாரிஸ் விஜய்) கதைக்கு உயிர் ஊட்டவில்லை. பாடல்களும் பின்னணி இசையும் கதையின் ஓட்டத்துடன் பொருந்தவில்லை.
முடிவுரை:
“வட்டக்கானல்” – தலைப்பில் இருந்த எதிர்பார்ப்பு திரையில் காணவில்லை. கதை, நடிப்பு, இயக்கம் – மூன்றிலும் குறைபாடுகள் நிறைந்த படம். இதை “திரையரங்கில் ஒரு பொறுமை சோதனை” என்று சொல்லலாம்.
மதிப்பீடு: ⭐ (2/5)